Białystok brzmi pięknie

Moi Drodzy,

W ramach Stypendium Artystycznego Prezydenta Miasta Białegostoku w 2024 roku zrealizowałem autorski projekt kompozytorski.

„Białystok brzmi pięknie – zbiór utworów chóralnych dla młodszych i starszych białostoczan”

Stworzyłem słowa i muzykę pięciu kompozycji chóralnych inspirowanych Białymstokiem.

Dwie z nich napisane są po łacinie i czerpią z tradycji i zabytków mojego miasta:

  • „Gryphus” („Gryf”) – na chór mieszany a cappella – inspirowany złotym posągiem gryfa nad bramą Pałacu Branickich i postacią Jana Klemensa Branickiego
  • „Hortus” („Ogród”) – na chór żeński a cappella – inspirowany ogrodami Pałacu Branickich i postacią Izabeli Branickiej

Trzy kolejne utwory są przeznaczone na chór dziecięcy z fortepianem i mówią o współczesnych symbolach miasta, podejmując jednocześnie temat uniwersalnych wartości takich jak życzliwość, otwartość, przyjaźń i piękno:

  • „Piosenka o Uśmiechniętym Ratuszu” – inspirowana najbardziej radosnym ratuszem w Polsce!
  • „Moje kolorowe miasto” – inspirowana nazwą mojego miasta i jego kolorową duszą
  • „Elementarz” – inspirowany pomnikiem młodego Ludwika Zamenhofa przy białostockim ratuszu

Materiały nutowe wszystkich pięciu utworów są dostępne poniżej do bezpośredniego, bezpłatnego pobrania.

Wiecie dobrze, że radością dla kompozytora jest, gdy jego muzyka żyje – gdy jest wykonywana. Będzie mi bardzo miło, jeśli zdecydujecie się włączyć te kompozycje do repertuaru swojego Chóru. I będę wdzięczny za informację o wykonaniach 😉

Z dumą i radością dzielę się informacją, że utwór „Hortus” miał prawykonanie podczas Koncertu Specjalnego w ramach Grand Prix Polskiej Chóralistyki 2024, 30 listopada 2024 r. Aula Nova Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. „Hortus” przepięknie zaśpiewał Białostocki Chór Żeński przy III L. O. im K. K Baczyńskiego w Białymstoku pod dyrekcją Anny Olszewskiej.

Pssst! Te utwory mają nieoficjalny podtytuł „nie tylko dla białostoczan” 😉

Pozdrawiam serdecznie!

Wasz kompozytor,
Jan Krutul

Pobierz materiały nutowe:

„Piosenka o Uśmiechniętym Ratuszu”
na chór dziecięcy i fortepian
[POBIERZ NUTY]

„Moje kolorowe miasto”
na chór dziecięcy i fortepian
[POBIERZ NUTY]

„Elementarz”
na chór dziecięcy i fortepian
[POBIERZ NUTY]

„Gryphus”
na chór mieszany a cappella
[POBIERZ NUTY]

„Hortus”
na chór żeński a cappella
[POBIERZ NUTY]

Teksty utworów

Gryphus (Gryf)

słowa: Jan Krutul
konsultacja językowa (łacina): ks. prof. Marian Strankowski

Vir celeriter per atrium properabat.
iterum ad portam aspexit.
Hospites veniunt, iam prope sunt.

Gryphus aureus supra portam splendidam.
alae in sole lucent.

Salve in domo mea,
esto mihi carissimus hospes.
Adventum tuum exspectabam
et convivium paratum est.

Illius loci decore gaude mecum.
Benevolum gaudium percipe.
Esto mihi carissimus hospes.
Salve in domo mea.

Mężczyzna szybkim krokiem przemierzał dziedziniec.
spojrzał raz jeszcze w kierunku bramy.
Jadą goście, już jadą.

Nad okazałą bramą złoty gryf.
Lśnią w słońcu skrzydła.

Witam w moich progach,
bądź moim drogim gościem.
Oczekiwałem twojego przybycia
i uczta już gotowa.

Ciesz się wraz ze mną pięknem tego miejsca
doświadczaj życzliwości i radości.
Bądź moim drogim gościem.
Witam w moich progach.

Gryphus (Gryf)

słowa: Jan Krutul
konsultacja językowa (łacina): ks. prof. Marian Strankowski

Elegans mulier
in pulchra longa veste
per altam fenestram hortum suum spectat.

Promenadae sicut faciculus chartarum.
Buxorum labirynthi,
Sculpturae et virgulta florida.

Rosae surgent, dominae gratae,
Magnificae et superbae paeoniae,
laurus nobilis,
citri et ficus.

Deinde, trans statuas duorum gladiatorum, vivarium distendit.
Ferum et inscrutabile.
Folia arborum ventus movit.
Cor mulieris velocius pulsat.

Elegancka kobieta
w pięknej, długiej sukni
patrzy przez wysokie okno na swój ogród.

Alejki równe jak rozłożona talia kart,
Bukszpanowe labirynty,
Rzeźby i ozdobne krzewy.

Pną się w górę róże, wdzięczne arystokratki,
Piwonie wyniosłe i dumne
Wawrzyn szlachetny,
cytrusy i figi.

Dalej, za posągami dwóch gladiatorów, rozpoczyna się zwierzyniec.
Dziki i nieodgadniony.
Wiatr poruszył liśćmi drzew.
Zabiło mocniej serce kobiety.

Piosenka o Uśmiechniętym Ratuszu
słowa: Jan Krutul

W samym środku mojego miasta,
stoi ratusz inny niż wszystkie ratusze.
Bo każdego dnia wszystkich mieszkańców
wita z uśmiechem i animuszem.

„Dzień dobry, moi kochani,
niech nikt dziś nie będzie ponury!
Na cztery świata strony
ślę szczery uśmiech z góry!”

Uśmiech do pana portiera,
i do złotnika, i do kucharki,
do fotografa i bankiera,
do malarki i sklepikarki.

I uśmiech ratusza mieszkańcy
ponieśli przez wszystkie ulice.
Uśmiecha się całe miasto,
wszystkie domy i wszystkie dzielnice!

Uśmiecha się babcia Eugenia
i na pocztówkę od wnuka wciąż czeka,
uśmiecha dziewczynka z konewką
i pan Ludwik też się uśmiecha!

I choćby się zachmurzyło,
choćby deszcz padał z nieba,
Mój ratusz jest pogodny
i słyszę jak śpiewa:

„Dzień dobry, moi kochani,
niech nikt dziś nie będzie ponury!
Na cztery świata strony
ślę szczery uśmiech z góry!”

Na pewno się pan zgodzi,
ekspercie, panie Ludwiku:
Uśmiech brzmi tak samo
…w każdym języku!

 

Moje kolorowe miasto
słowa: Jan Krutul

Ref.
Moje miasto wcale nie jest takie białe,
Moje miasto ma miliony barw!
Moje miasto jest jak kryształ, jak diament,
w którym się odbija słoneczny blask!

1. W moim mieście są parki zielone,
i zielenią to miasto oddycha.
Zielone są Wzgórza i Słoneczny Stok,
złoty jak na bramie posąg gryfa.

W moim mieście są srebrne śledziki,
brązowe żubry i polarne niedźwiadki.
Cała paleta barw i kolorów,
odmienianych przez wszystkie przypadki.

Ref.
Moje miasto wcale nie jest takie białe,
Moje miasto ma miliony barw!
Moje miasto jest jak kryształ, jak diament,
w którym się odbija słoneczny blask!

2. W moim mieście jest sporo bieli,
Biała rzeka i chmury nad miastem,
Biały jest stary kościółek
przytulony do katedry ceglastej.

I nawet gdy spadnie śnieg biały,
i się zrobi wszędzie biało i cicho,
To ze wszystkich kolorów najwięcej
jest żółto-czerwonych szalików.

Ref.
Moje miasto wcale nie jest takie białe,
Moje miasto ma miliony barw!
Moje miasto jest jak kryształ, jak diament,
w którym się odbija słoneczny blask!

 

Elementarz
słowa: Jan Krutul

Z elementarza młodego Ludwika,
wysypały się litery na ulicę.
Książka jak piosenka – musi mieć tekst!
A tu są puste stronice!

Ludwik rozgląda się wkoło,
na miejskim rynku ludzi bez liku,
i każdy z nich coś mówi (2x)
lecz mówi w innym języku!

W głowie Ludwika już pomysł się rodzi,
rozmawiać, to znaczy wiedzieć o co chodzi,
usłyszeć myśli w słowa ubrane!
Więc zbiera litery wokół rozsypane.

Z tych liter, jak z klocków,
Zbuduję nowe słowa.
Stworzę swój elementarz,
napiszę go od nowa.

Ref.
Zbuduję mosty, które połączą brzegi,
nowe drogi, by się spotkać, nie dzielić.
By mówić i śpiewać, więcej wiedzieć i umieć.
By się usłyszeć, poznać, zrozumieć.

I do Ludwika
ratusz się uśmiecha:
Będę z ciebie dumny,
świat na ciebie czeka.

Zbudujemy mosty, które połączą brzegi,
Nowe drogi, by się spotkać, nie dzielić.
By mówić i śpiewać, więcej wiedzieć i umieć.
By się usłyszeć, poznać, zrozumieć.

Chcę cię dziś usłyszeć, wysłuchać i zrozumieć.
Chcę cię dzisiaj poznać i uścisnąć dłoń.
Mieszkamy tutaj nie obok, lecz razem.
To jest nasze miasto,
nasz dom.

Zbudujemy mosty, które połączą brzegi,
Nowe drogi, by się spotkać, nie dzielić.
By mówić i śpiewać, więcej wiedzieć i umieć.
By się usłyszeć, poznać, zrozumieć.

Utwory powstały w ramach Stypendium Artystycznego Prezydenta Miasta Białegostoku 2024.